Uznanie długu przez dłużnika z punktu widzenia wierzyciela ma bardzo istotne znaczenie, bowiem skutkuje przerwaniem biegu przedawnienia i wydłużeniem go o 10 lat. Jakie czynności traktuje się jako uznanie długu?

Rodzaje uznanie długu

Wyróżnia się dwa rodzaje uznania długu przez dłużnika:
  1. uznanie właściwe,
  2. uznanie niewłaściwe

Właściwe uznanie długu przez dłużnika

Właściwym uznaniem długu jest wykazanie woli i chęci przez dłużnika do uregulowania długu. Najogólniej rzecz ujmując - czynność prawna, udokumentowane oświadczenie woli . Jako klasyczny przykład wymienia się najczęściej ugodę.

Niewłaściwe uznanie długu

Niewłaściwe uznanie długu przybiera formę oświadczenia wiedzy dłużnika, czyli wówczas kiedy to dłużnik zdaje sobie sprawę z istnienia długu. Bardzo ważne jest to, że uznaniem długu może być zwykła wypowiedź lub zachowanie udowadniające wiedzę o zaciągnietym zobowiązaniu. W praktyce bardzo często zdarza się, że dłużnik w sposób nieświadomy właśnie przerwał bieg terminu przedawnienia wykonując z pozoru mało istotną czynność - poprzez niewłaściwe uznanie długu.

Niewłaściwe uznanie długu, to:

  • częściowe spłacenie długu (może przybierać formę, np. zaliczki),

  • prośba o rozłożenie zapłaty długu na raty,

  • prośba o umorzenie części lub całości długu,

  • prośba o odroczenie terminu płatności,

  • zapłata odsetek,

  • potwierdzenie salda (w spółkach prawa handlowego obowiązkowo przez osoby reprezentujące spółkę).

Zobacz też:
Rozwiązanie umowy o pracę na czas określony Płaca brutto netto pit 11 elektronicznie